Vorige week is voormalig bokskampioen Fighting Mack overleden. Fighting Mack werd als Edwin Nicodemus Alberto in 1946 geboren op Curaçao. Reeds op jonge leeftijd verwierf hij regionale faam in het Caribisch gebied en Latijns Amerika als succesvol bokser.

Fighting Mack

Dat werd opgemerkt door de legendarische Zandvoortse bokspromotor en manager Henk Ruhling, die Fighting Mack naar Nederland haalde. In augustus 1968 werd Fighting Mack onverwacht Europees kampioen nadat hij verrassend de Italiaanse titelhouder Bossi versloeg. Mack was plotsklaps een nationale held en beheerste geruime tijd het Nederlandse boksnieuws. In mei 1969 trouwde hij onder grote belangstelling in het Zandvoortse raadhuis.

Nadien kende de carrière van Fighting Mack een grillig verloop, onder meer omdat hij niet altijd bestand bleek tegen de randverschijnselen van het sterrendom. In 1975 bleef hij echter tien gevechten achtereen ongeslagen en leek hij de weg terug naar de top gevonden te hebben. Om in aanmerking te komen voor een nieuw Europees titelgevecht, moest hij alleen nog winnen van de Nederlandse kampioen Ben Zwezerijnen.

Boris van der Vorst, voorzitter van de Nederlandse Boksbond, schreef over de carrière van Ben Zwezerijnen een boek, waarin het belangrijke gevecht uitvoerig staat beschreven. Fighting Mack was vooraf torenhoog favoriet en volgens de experts zou de partij in de Jaap Edenhal slechts een formaliteit moeten zijn, maar dat liep anders… In de derde ronde kreeg Fighting Mack tweemaal achter elkaar een harde rechtse directe op zijn kaak, ging neer en kwam niet meer overeind.

Boris van der Vorst: “Met het overlijden van Fighting Mack verliest de Nederlandse boksfamilie een markante bokser. Mack maakte furore in de jaren ‘60 en ‘70 van de vorige eeuw, in een tijd dat de bokssport floreerde. Ik denk niet dat hij het maximale uit zijn carrière heeft gehaald. Nog niet zo lang geleden heb ik hem meermaals uitgebreid gesproken voor de biografie die ik schreef over zijn rivaal in 1975, Ben Zwezerijnen. Ik heb hem ook een keer meegenomen naar de sport- en boksschool van Ben. Hij herinnerde zich de partij met Zwezerijnen nog goed en er werden enthousiast ervaringen uitgewisseld. Ook heb ik hem een paar keer in Woonzorgcentrum A.G. Bodaan bezocht. Het waren bijzondere ontmoetingen. Ondanks zijn gevreesde vuisten was hij een opvallend zachtaardige, vriendelijke en goedlachse man. Als aandenken aan zijn carrière koesterde hij in zijn kamer een actiefoto van zichzelf.”

Na zijn bokscarrière is Fighting Mack min of meer in de anonimiteit verdwenen. Met een paar kleine tussenpozen heeft hij sinds de jaren zestig altijd in Zandvoort gewoond, waaronder een tijd lang op de Zandvoortselaan bij zijn manager Henk Ruhling in huis. Later woonde Mack onder meer op de Van Speijkstraat en hij werkte twintig jaar als pompbediende bij het voormalige tank- en servicestation Geerling aan de Hogeweg bij het Watertorenplein. De laatste jaren verbleef Fighting Mack in Woonzorgcentrum A.G. Bodaan in Bentveld.

Reacties op zijn overlijden op Facebook, bewijzen dat men hem ook op Curaçao nog niet vergeten was. Wij wensen familie en vrienden van Fighting Mack op Curaçao en in Nederland veel sterkte met hun verlies.

-->